Boża podszewka

Twórcy:
Reż: Izabella Cywińska
Reżyser II: Małgorzata Adamska, Waldemar Prokopowicz, Jakub Z. Ruciński
Scenariusz: Izabella Cywińska

Dialogi: Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz
Zdjęcia: Ryszard Lenczewski
Operator kamery: Andrzej Musiał
Asystent operatora obrazu: Jan Górski
Współpraca operatorska: Robert Turała
Korekta barwna: Ewa Kucharska
Oświetlenie: Grzegorz Bieler (mistrz oświetlenia), Piotr Lipiec, Sławomir Kaczyński, Ryszard Kozak
Wózkarz: Emil Makowski
Obsługa agregatu: Mirosław Bielecki
Scenografia: Jacek Osadowski
Scenograf II: Leszek Wojciech Badiak
Współpraca scenograficzna: Tomasz Kowalkowski, Joanna Kotowicz, Tomasz Padlewski
Dekoracja wnętrz: Teresa Gruber
Rekwizyty: Zdzisław Kobyliński, Mariusz Jakubisiak, Wiesław Paraszczak
Współpraca rekwizytorska: Stefan Czesnowski, Jan Lubelski
Budowa dekoracji: Wojciech Pawliński, Jarosław Pieńkowski, Andrzej Rychtarczyk, Marek Łoniewski, Adam Woroniecki, Jacek Wiktorowski
Kostiumy: Renata Własow, Barbara Śródka-Makówka
Kostiumy wojskowe: Andrzej Szenajch, Jan Rutkiewicz
Współpraca kostiumograficzna: Katarzyna Śródka, Barbara Kiedyk, Henryk Malinowski
Militaria: Andrzej Szenajch, Jan Rutkiewicz
Muzyka: Jerzy Satanowski
Instrumentacja: Wojciech Zieliński, Jerzy Satanowski
Wykonanie muzyki: Tytus Wojnowicz, Ryszard Borowski, Mirosław Pokrzywiński, Tadeusz Czechak, Henryk Miśkiewicz, Włodzimierz Pawlik, Wojciech Zieliński, Piotr Stawski, Sławomir Wierzcholski
Dyrygent: Wojciech Zieliński
Konsultacja muzyczna: Małgorzata Przedpełska-Bieniek
Realizacja nagrań: Studio Hard Record (Warszawa), Andrzej Rewak
Dźwięk: Stefan Chomnicki
Asystent operatora dźwięku: Jacek Serowiecki
Imitator dźwięku: Bogdan Nowak
Montaż: Anna Wagner
Współpraca montażowa: Anna Czepukajtis-Potęga, Joanna Malczewska
Charakteryzacja: Czesława Baldo
Współpraca charakteryzatorska: Agnieszka Dąbrowska
Redakcja: Janusz Gazda
Współpraca redakcyjna: Krzysztof Gostkowski, Tadeusz Sobolewski
Fotosy: Ryszard Lenczewski, Andrzej Musiał
Opracowanie graficzne: Marta Precht
Efekty pirotechniczne: Arkadiusz Rośczak, Janusz Bykowski
Konsultacja: Franciszek Szydełko (d/s zwierząt), Konrad Orłowski (d/s samochodów), Robert Brzeziński (kaskaderska)
Ewolucje kaskaderskie: Jerzy Celiński, Krzysztof Fus, Ryszard Janikowski, Jacek Jeleń, Jacek Kadłubowski, Jacek Ryniewicz, Stefan Wójcicki
Kierownictwo produkcji: Teresa Dworzecka
Kierownictwo produkcji II: Mirosław Warchoł
Współpraca produkcyjna: Joanna Ząbek, Janusz Turkowicz, Marcin Marcinkiewicz, Adrianna Piaszczyńska, Jerzy Marchewka
Kierownictwo planu: Wiesław Kardaś
Dyżurny planu: Władysław Czeluśniak, Michał Stanek
Sekretariat planu: Dorota Marianna Paczka
Administracja: Irena Radziszewska
Kasjer: Barbara Durczyńska
Produkcja wykonawcza: STI Studio Filmowe
Produkcja: Telewizja Polska - Telewizyjna Agencja Produkcji Teatralnej i Filmowej
Atelier: Telewizja Polska
Laboratorium: Telewizja Polska

Obsada:
Nauczycielka Niusia: Ewa Błaszczyk
Porucznik Sławomir Borewicz: Danuta Stenka
Andrzej Jurewicz, ojciec Marysi: Andrzej Grabowski

Maryśka Jurewicz: Agnieszka Krukówna
Elżutka Jurewicz: Jolanta Fraszyńska
Anusia Jurewicz: Dominika Ostałowska
Broniś Jurewicz: Adam Ferency
Masarz Bartoszewicz: Krzysztof Kowalewski
Kazimierz Lulewicz: Janusz Michałowski
Walunia: Anna Dymna
Józia Jurewicz: Hanna Śleszyńska
Werflowa: Marta Lipińska

Piętnastoodcinkowy serial telewizyjny oparty na powieści Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz. Film przedstawia dramatyczne losy Marii Jurewiczówny oraz jej rodziny, mieszkańców Wileńczyzny z początku XX wieku. Autorzy żywo i barwnie odmalowują obyczajowy pejzaż tamtych stron: podupadłe dworki, zubożałych, schłopiałych szlachciców i ich bogatych, mieszczańskich krewnych, wiejskich parobków i folwarczne dziewki, a wreszcie wszelkiej maści odmieńców: rozmaitych nawiedzonych i filozofów, znachorów i zamawiaczy, lecz również tych z pozoru normalnych, lecz "inaczej urodzonych", tak właśnie jak główna bohaterka, wciąż przez to odrzucanych, ośmieszanych i niekochanych.


Ewa Błaszczyk wzięła udział w 3 odcinkach serialu.

Odcinek 5: Juryszki Wileńskie, lata 1920 - 1921
Jest rok 1920 Oddział bolszewików najeżdża dwór w Juryszkach. Rabują kosztowności i tylko dzięki błaganiom Marii udaje się uchronić domostwo przed spaleniem. Coraz bardziej posępny i tajemniczy Kostuś postanawia zemścić się na nich. Wraz z Janeczką udaje się w ślad za oddziałem. Po ich powrocie Maria z przerażeniem odkrywa, że oboje wymordowali Rosjan. Nadchodzi kolejny rok. Z wojny bolszewickiej wracają długo wyczekiwani Broniś i Bogdan. W Juryszkach pojawia się też Niusia, nauczycielka z pobliskiej szkoły wiejskiej i szybko staje się obiektem westchnień braci bliźniaków. Latem Adam i Kostuś pomagają rodzicom przy żniwach. Gdy zamiast tradycyjnych sierpów rozdają chłopom kosy do żęcia zboża, wzburzony tą "innowacją" Andrzej wyrzuca obu synów z domu. Maria nie śmie mu się sprzeciwić. Jesienią Maria odwiedza Adama w Małkach, gdzie zamieszkał w przestronnym domu wraz ze swą narzeczoną, Ireną. Onieśmielona ich "miastowym" stylem życia matka pośpiesznie wraca do Juryszek.

Odcinek 8: Juryszki Wileńskie, rok 1929
Długo nieobecny Kostuś wraca latem niespodziewanie do Juryszek. Szczęśliwa Maria z radością gości swego pierworodnego, choć bardzo niepokoi się, jak na wizytę wygnanego syna zareaguje mąż. Okazuje się, że chłopak przyjechał do rodziców po należną mu część ojcowizny. Ale jego prośba tylko rozsierdza Andrzeja. Oburzony stanowczą odmową ojca Kostuś na zawsze opuszcza rodzinny dom. Zakochana w nim bez pamięci Antolka podąża za nim. Bogdan zdobywa serce Niusi. Zaniepokojona wieściami o chorobie Adama, Maria odwiedza go w Małanach. Tymczasem Maryśka, coraz bardziej rozgoryczona, wciąż czeka w Juryszkach na wiadomość od niesłownego narzeczonego. Wreszcie Antośka wręcza jej telegram zawiadamiający o przyjeździe Kazimierza. Nadchodzi tak wyczekiwany przez dziewczynę dzień jej ślubu.

Odcinek 9: Lida, rok 1929
Jest rok 1930. Maryśka, świeżo poślubiona małżonka, urządza swe nowe mieszkanie w Lidzie. Pewnego dnia składa jej nieoczekiwaną wizytę tajemnicza kobieta. Przedstawia się jako była kochanka Kazimierza. Jest rozgoryczona jego odejściem, obwinia Maryśkę za rozstanie z ukochanym. Przyszła z zamiarem okrutnej zemsty na rywalce. Taktem i wyrozumiałością udaje się Maryśce choć trochę ukoić jej ból i powstrzymać przed strasznym czynem. Wstrząśnięta jednak wiadomością o romansie męża, długo nie może mu tego zapomnieć. Gdy wreszcie dochodzi do pojednania, szczęśliwi jak dawniej małżonkowie wybierają się na wielki bal do Lidy. Nazajutrz Elżutka przynosi Maryśce wiadomość, że ojciec jest umierający. Przy ojcowskim łożu śmierci spotykają się wszystkie jego dzieci. Dochodzi w końcu do pojednania Andrzeja z jego pierworodnym, Kostusiem. W domu Jurewiczów zjawia się też Emilia, by w dniu śmierci Andrzeja dzielić z Marią ból i prosić ją o wybaczenie za dawne winy. Po śmierci męża Maria ma czuwać nad wypełnieniem jego ostatniej woli. Maryśka oznajmia rodzinie, że spodziewa się dziecka, a Broniś oświadcza się ubogiej dziewczynie z ludu, Wandzi.