Boża podszewka II
Twórcy:
Reż: Izabella Cywińska
Reżyser II: Krzysztof Zbieranek
Asystent reżysera: Sebastian Chondrokostas
Scenariusz: Izabella Cywińska
Dialogi: Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz
Zdjęcia: Adam Sikora
Operator kamery: Rafał Paradowski
Asystent operatora obrazu: Jan Górski
Współpraca operatorska: Marcin Owczarek
Operator CCU: Paweł Zakrzewski
Oświetlenie: Ryszard Kozak (mistrz), Piotr Lipiec, Paweł Skrobot, Mariusz Pieńkos
Wózkarz: Paweł Dylik, Krzysztof Kubiak, Remigiusz Kubiak, Tomasz Deres
Obsługa agregatu: Robert Carek
Korekta barwna: Marek Peuker
Scenografia: Jacek Osadowski
Scenograf II: Joanna Dzwonnik
Współpraca scenograficzna: Adam Ruciński, Magdalena Spis, Wiesława Pawlińska, Tomasz Kowalkowski
Dekoracja wnętrz: Teresa Gruber
Współpraca dekoratorska: Zdzisław Kobyliński
Budowa dekoracji: Zbigniew Tomaszewski
Rekwizyty: Piotr Cieśliński, Piotr Wilczyński
Współpraca rekwizytorska: Piotr Taborski, Michał Burakowski
Kostiumy: Magdalena Biedrzycka
Kostiumograf II: Małgorzata Mazowieńska-Wierzbicka
Współpraca kostiumograficzna: Justyna Stolarz, Janusz Adamiak, Magdalena Wolny
Muzyka: Jerzy Satanowski
Instrumentacja: Jerzy Satanowski
Wykonanie muzyki: Wojciech Zieliński, Renata Katka, Sebastian Aleksandrowicz, Wiesław Wysocki, Henryk Miśkiewicz, Mariusz Mielczarek, Robert Majewski, Tomasz Bińkowski, Piotr Stawski, Zbigniew Wegenhaupt, Paweł Perliński, Adam Zemła, Wojciech Kowalewski, Marcin Majerczyk, Tadeusz Czechak, Dorota Miśkiewicz
Dyrygent: Wojciech Zieliński
Konsultacja muzyczna: Małgorzata Przedpełska-Bieniek
Realizacja nagrań: Andrzej Rewak
Dźwięk: Andrzej Cecota, Stefan Chomnicki, Błażej Kukla
Mikrofoniarz: Piotr Krzanowski, Ryszard Wysocki
Imitator dźwięku: Włodzimierz Kazimierczak
Montaż: Anna Wagner
Współpraca montażowa: Anna Czepukajtis-Potęga, Elżbieta Jankowska
Charakteryzacja: Dariusz Krysiak
Charakteryzator II: Monika Mirowska
Fryzury: Grażyna Jakubczak
Efekty pirotechniczne: Arkadiusz Rośczak
Ewolucje kaskaderski: Grzegorz Jurek, Jacek Kadłubowski, Józef Stefański, Krzysztof Sztabiński, Zofia Bachleda, Jacek Długosz, Janusz Chlebowski, Paweł Pliszka
Fotosy: Andrzej Stempowski
Opracowanie graficzne: Natalia Bartkowicz, Anna Czepukajtis-Potęga, Elżbieta Jankowska
Obsada:
Niusia Jurewicz, żona Bogdana: Ewa Błaszczyk
Janeczka Jurewicz, siostra Marysi: Katarzyna Herman
Roman, brat Niusi, mąż Janeczki: Krzysztof Tyniec
Bogdan Jurewicz, brat Marysi: Marek Cichucki
Milicjant Bieluń: Sławomir Orzechowski
Wandzia Jurewicz, żona Bronisia: Izabela Dąbrowska
Broniś Jurewicz, brat Marysi: Adam Ferency
Kostuś Jurewicz, brat Marysi: Roman Gancarczyk
Łazurko: Andrzej Pieczyński
Żołnierz rosyjski: Artur Chamski
Asystent Łazurki: Jarosław Gruda
Asystent Łazurki: Grzegorz Mostowicz-Gerszt
Żołnierz polski na targu: Marek Sitarski
Janek Jurewicz, syn Bronisia i Wandzi: Alan Andersz
Dalsze losy bohaterów powieści Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz "Boża podszewka" oraz nakręconego na tej podstawie serialu. W swojej debiutanckiej powieści autorka odmalowała zapamiętane z dzieciństwa obrazy Wileńszczyzny z początków wieku, magiczno-mistycznej krainy podupadłych dworków, zubożałych, schłopiałych szlachciców i ich mieszczańskich krewnych, wiejskich parobków i folwarcznych dziewek, a także wszelkiej maści odmieńców oraz tych z pozoru normalnych, lecz "inaczej urodzonych", tak jak główna bohaterka, a przez to odrzucanych, ośmieszanych, niekochanych.
Ewa Błaszczyk wzięła udział w 3 odcinku serialu:
Marysia, której nie udało się zdobyć papierów repatriacyjnych, po wielu dniach samotnej wędrówki dociera wreszcie do na pół zrujnowanego domu w Juryszkach. W rodzinnym dworku mieszkają teraz Broniś z Wandą oraz jego brat Kostek. Marysia cały czas tęskni za Gienią, wyobrażając sobie, że dziewczyna lada chwila stanie w drzwiach. Gienia faktycznie źle się czuje w nowym domu, choć poniemiecka willa jest obszerna i wygodna. Marzy o powrocie do Juryszek, do mamy. Za Wileńszczyzną tęskni również Józia, nie pozwalając wyrzucić niczego z przywiezionych stamtąd pamiątek, ale praktyczna kobieta szybko zaczyna dostrzegać też dobre strony nowej sytuacji. Tymczasem w Juryszkach Broniś próbuje jakoś ułożyć sobie stosunki z radziecką władzą, wierząc, że za drobne przysługi uniknie rozparcelowania majątku. Znacznie twardszą postawę prezentuje jego brat, który trzyma z litewskimi partyzantami. Nadzieje Bronka szybko okazują się płonne: w obejściu niebawem zjawiają się czterej "inspektorzy", którzy rekwirują bydło, świnie, kury. Chcąc ich powstrzymać i udobruchać, Broniś częstuje ich samogonem. Zgadza się też zawieźć ich furmanką do sąsiedniej wioski. W drodze dochodzi do tragedii: partyzanci zabijają inspektorów. Broniś ucieka. Koń sam wraca do domu, ciągnąc wóz z czterema trupami. Niebawem wraca też Broniś, wyjaśnia przerażonym kobietom, co się stało. Wszyscy wiedzą, że nie ujdzie im to na sucho.
