Wierne blizny
Twórcy:
Reżyser: Włodzimierz Olszewski
Współpraca reżyserska: Maria Burdecka, Helena Białecka, Jerzy Borowicz, Michał Maryniarczyk, Teodor Nawrocki, Jacek Szmidt, Halina Sprusińska
Scenariusz: Jerzy Grzymkowski
Zdjęcia: Czesław Świrta
Operator kamery: Mieczysław Verocsy
Współpraca operatorska: Eugeniusz Gawrysiak, Leszek Ber, Janusz Sołtys
Scenografia: Jerzy Śnieżawski
Współpraca scenograficzna: Helena Michalak, Barbara Kawecka
Kostiumy: Maria Wiłun
Współpraca kostiumograficzna: Alicja Sokołowska
Muzyka: Piotr Marczewski
Wykonanie muzyki: Orkiestra Polskiego Radia (Łódź)
Dyrygent: Andrzej Rokicki
Konsultacja muzyczna: Jerzy Goryszewski
Dźwięk: Stanisław Piotrowski
Współpraca dźwiękowa: Jerzy Szczeciński, Krzysztof Pietras, Marek Byliński
Imitator dźwięku: Zygmunt Nowak
Montaż: Halina Nawrocka
Współpraca montażowa: Jadwiga Trzcinka
Charakteryzacja: Ewa Wende
Współpraca charakteryzatorska: Elżbieta Karmolińska
Konsultacja: Faustyn Masiewicz
Ewolucje kaskaderskie: Józef Grzeszczak, Józef Stefański
Kierownictwo produkcji: Jerzy Nitecki
Kierownictwo produkcji II: Andrzej Lubiankowski, Jerzy Jakubiak
Współpraca produkcyjna: Andrzej Lipowicz, Jerzy Piaseczny, Wiesława Krężel
Administracja: Janina Kubiak
Produkcja: Studio Filmowe (d. Zespół Filmowy) Profil
Atelier: Wytwórnia Filmów Fabularnych (Łódź)
Laboratorium: Wytwórnia Filmów Fabularnych (Łódź)
Obsada:
Lenka, była narzeczona Madejskiego: Ewa Błaszczyk
Porucznik Stefan Madejski: Jan Frycz
Chorąży Eugeniusz Juszczak, oficer polityczny kompanii: Andrzej Precigs
Mieczysław Szochowski "Miki", kolega Madejskiego: Bogusław Linda
Ciotka Madejskiego: Jadwiga Kuryluk
Roman, szwagier Madejskiego: Adam Ferency
Polek Żmijewski: Lech Mackiewicz
Karol "Globus", kolega Madejskiego: Marian Opania
Felicja Żółciak, gospodyni kwatery Madejskiego: Irena Kownas
Grażyna, koleżanka Romana z redakcji: Laura Łącz
Baśka, siostra Madejskiego: Joanna Osmakiewicz
Stefa Kręźlewiczówna: Danuta Rynkiewicz
Zacharuk, adiutant Madejskiego: Stefan Paska
Porucznik Wachowiak, oficer śledczy: Jacek Bursztynowicz
Lolek Lewkowicz, kolega Madejskiego w KBW: Lech Łotocki
Major przesłuchujący Madejskiego: Jerzy Molga
Żołnierz zabity w walce z oddziałem "Wydry": Krzysztof Stachowski
Sędzia na procesie Madejskiego: Andrzej Mrozek
Porucznik "Wydra", dowódca oddziału: Jacek Borkowski
Kręźlewicz, chłop z wioski: Władysław Dewoyno
Urzędnik w komisji wojskowej: Grzegorz Heromiński
Sędzia na procesie Madejskiego: Tadeusz Teodorczyk
Operator koparki - dubbing: Wirgiliusz Gryń
Znajomy "Mikiego" - dubbing: Jacek Strzemżalski
Rok 1956. Porucznik KBW Stefan Madejski, skazany na 15 lat więzienia za współpracę z organizacją zbrojnego podziemia w okresie utrwalania władzy ludowej, zostaje zrehabilitowany i wypuszczony na wolność. Przed 10 laty Madejski dowodził oddziałem KBW prowadzącym działania przeciwko bandom walczącym z nowym ustrojem. Jego kontrowersyjne metody przesłuchań (brutalność, stosowanie środków używanych przez bandytów) budzą sprzeciw odpowiedzialnego za szkolenie polityczne żołnierzy i propagandę wśród ludności cywilnej chorążego Juszczaka.
Po krwawym starciu zakończonym sukcesem żołnierzy KBW Madejski zastaje na swej kwaterze członka rozbitego oddziału. Okazuje się, że jest nim Miki, przyjaciel porucznika z lat dziecinnych, z którym w czasie wojny walczył w jednym oddziale AK. Wierny swoim ideałom Miki odmawia zdradzenia miejsca postoju resztek swego oddziału, a nawet namówienia tych ludzi do dobrowolnej dekonspiracji. Mimo to Madejski, postępując zgodnie z nakazem sumienia, puszcza Mikiego wolno. Ujawnienie tego faktu przez Juszczaka powoduje wszczęcie przeciwko porucznikowi śledztwa. Madejski staje przed sądem wojskowym i, mimo zaprzeczania stawianym mu zarzutom współpracy z reakcyjnym podziemiem, zostaje skazany na 15 lat. Po wyjściu na wolność Stefan zamieszkał u swojej ciotki. Szukając wewnętrznego spokoju wyjeżdża do wsi, w której kwaterował ze swoim oddziałem. Wieś ta już nie istnieje - na jej miejscu powstaje zalew, ale w pamięci dawnych mieszkańców zachował się dokładny obraz wydarzeń sprzed 10 lat. Madejski, ówczesny dowódca KBW spotyka się z wrogim przyjęciem tych, którzy pamiętają jak postępował przed laty. Stara się też nawiązać kontakt z Mikim, którego zeznanie było koronnym dowodem jego winy. Dowiaduje się jednak, że w czasie jego nieobecności Miki wyjechał w nieznanym kierunku. Spotkany na ulicy dawny kolega proponuje Stefanowi pracę w aparacie partyjnym, do tego samego namawia go też szwagier. Stefan jednak odrzuca propozycję. Przyczynia się do tego spotkanie z Juszczakiem, obecnie sekretarzem POP w jednym z najważniejszych stołecznych zakładów. Dochodzi między nimi do ostrej wymiany zdań. Juszczak żałuje swego postępowania wobec Madejskiego tuż po wojnie, ale zdaje sobie sprawę, że ten nie będzie szukał na nim zemsty. Wreszcie Stefan spotyka Mikiego, obecnie drobnego spekulanta. Ich pełna goryczy rozmowa nie trwa długo - okazuje się, że zeznanie Mikiego zostało spreparowane na potrzeby procesu. Dziesięć lat, które dzieliło ich od ostatniego spotkania, było równie trudne dla obydwu... Przygnębiony i pijany Madejski wraca do domu. Zaniepokojonej ciotce wyjaśnia, że teraz już nie chodzi tylko o niego, ale o wszystkich, którzy szukają miejsca w nowej rzeczywistości.
[filmpolski.pl]
